Dit is Stefan van den Hout. Hij is 50 jaar en woont samen met zijn hond Pablo in de Pluvierstraat. Sinds 1993 is hij al een Vogelbuurtbewoner en is er erg tevreden mee vertelt hij.
Vogelbuurtbewoner
Op zijn 18e is hij naar Dordrecht gekomen om te studeren. Hij heeft hier Agrarische bedrijfskunde gestudeerd maar er nooit iets mee gedaan. Nu doet hij veel vrijwilligerswerk en is hij veel bezig met zijn hobby’s uitoefenen. Hij vertelt bijvoorbeeld dat hij erg van schrijven en dichten houdt. Zo is hij dan ook zestien jaar journalist voor een krantje geweest. Verder doet hij ook weleens wat om de buurt schoon te houden. Het afval wat er ligt stoort hem, net zoals meerdere bewoners uit de Vogelbuurt, ook mateloos. “Ik wil de boel wat vaker gaan opruimen. Soms denk ik van; waarom zou ik het niet doen, weet je wel? Dingen zoals ‘Het Vogelnest maakt schoon’, zijn dan natuurlijk hartstikke leuk.”
De Vogelbuurt
Stefan is tevreden met de Vogelbuurt zegt hij. “Ik vind het hier rustig en vriendelijk. Ik heb geen last van druk verkeer voor m’n neus of bij me in de achtertuin.’’ Hij vertelt dat hij ook goede buren heeft en geen last heeft van overlast. “Er is zelfs een buurman onder mij, die houdt van karaoke zingen. Hij doet dat af en toe voor bejaardentehuizen. Maar dat vind ik nou juist zo leuk! Ik zie het als een creatieve expressie van die man, dus daar stoor ik me helemaal niet aan.’’ Verder vertelt hij, dat hij ook wel negatieve dingen hoort over de Vogelbuurt maar daar kan hij zich niet in vinden. “Een buurvrouw zei laatst tegen mij dat ze bang was om ’s avonds over straat te lopen. Ik loop zelf heel vaak over straat met Pablo en ik ben nog nooit wat tegengekomen. Ik merk dan ook weinig hangjongeren op en ik kom niet veel geweld tegen op straat.’’
Kleine huurtjes
Toen ik Stefan vroeg wat hij verder bijzonder vond aan de wijk vertelde hij dat het iets financieels was. “Mijn moeder zei een keer tegen me; je zult er weinig mensen hebben met een zware hypotheeklast op hun rug. Iedereen heeft hier niet veel te makken.’’ In de Vogelbuurt is er geen groot verschil tussen inkomens, dat kan je wel zien aan de huizen in de buurt. “Ik denk dat onder andere die kleine ‘huurtjes’ wel bepalen wie hier komt wonen maar misschien ook wel hoe we met elkaar omgaan. We hebben hier een bepaalde band met elkaar, allemaal wonen we een beetje aan de goedkope kant van Nederland. Er zijn geen dure opritten met 3 auto’s per huis, bijvoorbeeld.’’ Wat Stefan de wijk verder vindt onderscheiden van andere wijken is natuurlijk het Vogelplein. “Een leuke plek om een babbeltje te maken.’’
Het Vogelnest helpt bij buurlijk contact
“Ik woon in een portiekflat. Dus de mensen in mijn eigen portiek ben ik wel bekend mee natuurlijk maar daarom heen valt het best tegen. Eigenlijk sinds Het Vogelnest hier is, ben ik wat meer mensen gaan leren kennen.’’ Stefan merkt wel sterk dat ondanks het Vogelnest er is, mensen toch terug getrokken zijn. Hij vindt dit jammer. ‘’Het Vogelnest helpt hier natuurlijk wel bij, maar daar komen al wel de mensen op af, die er al voor open staan. De schuchtere mensen die hebben er waarschijnlijk niet eens van gehoord en dat is jammer!’’ Stefan vertelt dat hij sinds het Vogelnest ineens wist waar iedereen woont. ‘’Je loopt veel makkelijker gewoon even bij elkaar langs voor een kopje koffie.’’
Kunst en creativiteit in de buurt
Stefan is ook lid geweest van een buurtcomité. Ze hebben een aantal jaar groendag, kerstmarkt en kinderspeeldag georganiseerd. Nu zit Stefan in de selectiecommissie van het kunstproject Vogelkunst. Hij heeft de inzendingen voor zes muurschilderingen beoordeeld samen met Het Vogelnest, Woonbron en Firma Vogel KB. Zelf heeft hij ook veel met kunst. “Ik vind kunst heel mooi en belangrijk!’’ Stefan vindt dat het de buurt ook zeker opvrolijkt. ‘’Maar door dit project hebben we voorlopig wel even genoeg!’’ Verder is Stefan ook lid van een wereldwijde beweging ‘Share’. Deze beweging wil het principe van geld uit de wereld helpen en weer terugkomen naar het ruilen van diensten zoals vroeger. Dit ligt Stefan dicht bij het hart. “Het is nu een belangrijke tijd. Of we gaan met z’n alle naar een stralende beschaving, of we gaan met z’n alle achteruit kruipen totdat we de kloof in vallen.’’
Prioriteiten in de wijk
Voor Stefan is een grote prioriteit dat we goed omgaan met elkaar. ‘’Een beetje tolerantie in de koffie’’ noemt hij het. Stefan vindt dat de Vogelbuurt daar nog steeds iets van kan leren. Voor hem is het belangrijk om in een buurt te wonen waar de mensen een beetje op elkaar letten. Af en toe vragen hoe het gaat, kan geen kwaad! “Er zijn mensen die kennen hun tv nog steeds beter dan hun naaste buren.’’ Dit vindt hij jammer. Verder vindt hij het erg leuk dat er van alles wordt georganiseerd door ‘Het Nest’ en andere organisaties. Het enige dat Stefan eigenlijk nog mist is iets van een buurt cafeetje. Hij is zelf vroeger amateur bierbrouwer geweest en hem lijkt dit dus een erg leuke ontmoetingsplek.
Tevredenheid in de wijk
“Ik ben ontevreden over ontevredenheid. Ik vind dat er te snel geklaagd wordt en dat we meer onze zegeningen moeten tellen met elkaar. Vaak is iets je eigen frustratie of rotbui die je aan het afreageren bent.’’ Het is natuurlijk ook veel productiever om iets te veranderen waar je je aan stoort dan maar te blijven klagen. “Stap zelf met een vriendelijk uitgangspunt naar de ander toe. Ik zou het leuk vinden om wat meer eigen initiatief te zien van de buurt.’’
Lees hier meer verhalen en meer over het project ‘Portretten Vogelbuurt’
Zhanna Olbina, 13 september 2017
Foto aangeleverd door Stefan